گستره مباحث فقهى قرآن

چكيده

استوار ترين دليل بر حجّت بودن قرآن، اعجازى است که گاه در شکل فصاحت وبلاغت و از دريچه زيبايى الفاظ و رسابودن معانى جلوه مى کند وزيبايى ظاهر را با ژرفاى معنى و متانت و عفت بيان را با صراحت،

قاطعيت وگستردگى معانى ومفاهيم را با هماهنگى بى نظير لفظ ومعنى به گونه اى سحرآميز درهم مى آميزد.

(فقال ان هذا الاّ سحر يؤثر، ان هذا الاّ قول البشر) مدّثر / 24 و 25

انسان بى ايمان گفت اين قرآن چيزى جز يک سحرکار آمد نيست. اين جز سخن انسان نيست.

وگاه با گذار از حريم فصاحت و بلاغت، نمودى از عمق و والايى محتوا را جلوه گر مى سازد. در عصر موهوم پرستى وخرافه مدارى، ژرف ترين وخالص ترين معارف را با ظريف ترين و دقيق ترين بيان ارائه مى دهد

و قوى ترين و ديرباورترين انديشه ها را به خضوع و تسليم مى کشاند . قوانينى را ترسيم کرده است که خود به تنهايى مى تواند ابعاد اعجازين قرآن را نمودار سازد. قوانينى حکيمانه که در سايه عامل وحدت

بخش ايمان و توحيد، نيروهاى پراکنده انسانى را به اتّحاد وهمدلى کشانده و درسايه تأمين آزادى وامنيت، زمينه هاى شکوفايى استعدادهاى نهفته و خلاقيتهاى مکنون را فراهم آورده و روح اعتماد و اطمينان

را درجامعه مى دمد.

                                                                      بقیه در ادمه مطلب